Een paar week geleden ontving ik een uitnodiging voor een innovatieve bijeenkomst van de Nieuwe Hunebedbouwers. Ik citeer:

‘Voor het bouwen van een hunebed was samenwerking nodig, denkkracht en ook besef van een wereld na het leven van een individu.

Hunebedbouwers waren de eerste kathedraaldenkers van Drenthe. Ze keken over één generatie heen. Ze dachten na over de toekomst.’

Aldus de uitnodiging, die als conclusie had: ‘om tot grootse daden te komen moeten we elkaar inspireren’

U zult begrijpen dat het mij zéér speet dat vanwege de recente corona maatregelen, die bijeenkomst niet door ging.

In Drenthe hebben we gelukkig meer van dat ‘nieuwehunebedbouwers’- denken. Ik heb daar een nieuw scrabble woord aan over gehouden: de ‘onderwaterkrooshekreiniger’

Wat een creatief idee van jonge technasium-studenten uit Meppel om een manier te bedenken om, ipv handmatig, automátisch drijfvuil bij de gemalen weg te halen; mooi ook hoe WDOD daarop in speelde!
En prachtig dat dat in de regionale en sociale media alle aandacht kreeg!
Ik merk op dat er steeds meer aandacht is voor wat water doet in en met ons gewone leven. Positief maar ook negatief.

Niet in de laatste plaats door wat langdurige hoosbuien kunnen aanrichten zoals in Duitsland en in Limburg.

Aandacht is er ook door de geschiedenis naar voren te halen.

Laatstelijk nog de herdenking van de Elisabeth-vloed.

Waard om uit te leren!  >>

Het college van collega van Ittersum over de Stenendijk zal ik niet gauw vergeten bv.

En een andere mijlpaal:
In het NOVI-rapport regio Zwolle, dat een groot deel van ons gebied omvat, is de impact van water nu leidend!
Het denken van ‘vechten tegen water’ is gekanteld ‘naar leven met water’. Daardoor worden we als overheden als vanzelf ook gedwongen na te denken over wat ons gebied kan dragen over meer dan één generatie.
Kijkend naar onze opgave;  vraagt dat erom, dat wij als waterschappers de boel niet alleen op orde moeten hebben; maar ook, dat we dat met enig zelfbewustzijn laten zién.

Zo vond  ik de Gemalenroute ‘by night‘ rond Scheerwolde echt schitterend.
Ik verdwaalden hier en daar wel in t donker, dus heb ik bij t licht nog es gedaan. Maar t raakt wel weer aan t besef dat t allemaal niet zo vanzelfsprekend is dat we droge voeten hebben!
Als functionele overheid doén wij er toe!

Met al deze ‘vooroordelen’ kijk ik naar de voortgangsrapportage en begroting.
Uit de bestuursrapportage komt een beeld naar voren:  >> dat van vastberaden zoeken om wat voorgenomen was,  in goede banen te leiden.
Daar vallen me drie paar punten op.

In willekeurige volgorde:

*   Bij sommige voornemens wordt de pas ingehouden om ‘samen met anderen’ op te trekken (bv rondom veenweidegebieden) > hier wordt de kracht van samen doen gezien en benut.

*  Er worden heldere keuzes gemaakt als zich onverwacht wat aandient
*  We zijn niet te benauwd om met het oog op het doel eventueel de koers te wijzigen > daarmee is het halen van maatregelen en bereiken van mijlpalen geen doel op zich!* De kansen worden gezien en gepakt bij onderzoek en uitvoering
* Daarmee zet het waterschap zichzelf op de kaart en dat doet wat met de organisatie, zo zie ik.
* Onmiskenbaar zijn er hobbels, zoals schaarste aan personeel; werkdruk; achterstand door COVID, PFAS en stikstof; stijgende prijzen en oplopende kosten.

Er is heel wat om mee te dealen!

Maar ga vooral zo door, DB.
Voorzitter, over de begroting en meerjarenraming.
Daar stemmen wij mee in.
U heeft gedaan wat in de Begrotingsbrief is aangekondigd.

Stipt!
Toen al waren wij als ChristenUnie het eens met de richting die u wilde inslaan.
Wijs ombuigen en tegelijk de afgesproken ambities in de lucht houden tegen aanvaardbare en goed uitlegbare tarieven. Dat blijft een balanceer act.
Maar net als die Hunebedbouwers willen wij verder kijken dan het hier en nu alleen.
‘Vooruit kijken en keuzes maken’ was het motto in het voorjaar.
U heeft het gedaan.